Dzień Flagi – 2 maja

Dzień Flagi Rzeczypospolitej Polskiej obchodzony jest od 2 maja 2004 r. Wybór daty był nie przypadkowy. tego samego dnia obchodzony jest Dzień Polonii i Polaków za Granicą.

Obecnie Flaga Polski to prostokątny płat tkaniny o barwach białej (u góry) i czerwonej (u dołu), w którym stosunek długości do szerokości wynosi 8:5.

W ciągu wieków flaga przechodziła liczne metamorfozy. Początkowo barwą państwową był karmazyn, w okresie staropolskim uchodzący za najdostojniejszy z kolorów, do którego bardzo kosztowny barwnik pozyskiwany był z larw czerwca polskiego. W późnym średniowieczu flagą Królestwa Polskiego był czerwona płachta z wyszytym białym orłem, o czym dowiadujemy się m. in. z relacji Jana Długosza. Po zawarciu unii lubelskiej w 1569 r. flagą nowego państwa – Rzeczypospolitej Obojga Narodów – była czerwono-biało-czerwona płachta z czterodzielnym herbem, na którym znajdował się Orzeł w koronie herb Królestwa Polskiego i Pogoń herb Wielkiego Księstwa Litewskiego. W XVIII w. obok bieli i czerwieni jako barwa narodowa często pojawiał się również granat – w takim kolorze nosili mundury ówcześni kawalerzyści. Biel i czerwień zostały uznane za barwy narodowe w Konstytucji 3 maja, a także w okresie powstania listopadowego. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości Sejm Ustawodawczy podtrzymał ciągłość historyczną i flaga państwowa składała się z dwóch pasów: białego i czerwonego. Z tą tradycją nie zerwano również po II wojnie światowej. Obecnie obowiązująca Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z 2 kwietnia 1997 r. również określa barwy Rzeczypospolitej Polskiej jako biały i czerwony.

Prezentacja o polskich symbolach narodowych:

https://www.youtube.com/watch?v=Cpi6byEkRpw&feature=youtu.be